Ο Russell με την τούρτα για τα 30χρόνια του στην εταιρεία McDonald's

Ο Russell O’Grady, 48 ετών, φόρεσε για πρώτη φορά τη στολή του εστιατορίου το 1986 όταν ήταν μόλις 18 ετών. Τώρα, 30 χρόνια αργότερα, είναι τοπικός ήρωας στο Northmead, στο δυτικό Σύδνεϋ.

Ο πατέρας του, Geoff, δήλωσε στην Daily Mail Australia ότι ο γιος του είχε γίνει «ο πιο γνωστός άνθρωπος στο Northmead» από την στιγμή που άρχισε να εργάζεται στα McDonald’s. «Οι άνθρωποι τον σταματούν στο δρόμο για να του σφίξουν το χέρι. Είναι πολύ στοργικός, αγαπητός και τον εκτιμούν βαθειά, σε τέτοιο βαθμό, που μερικές φορές είναι απίστευτο!».

Ο Geoff είναι εξαιρετικά περήφανος για τον γιο του, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκε ότι η κοινότητα θα τον αγκαλιάσει με αυτόν τον τρόπο.

«Οι πελάτες του τον αγαπούν όπως τον αγαπάμε κι εμείς», είπε. «Η καριέρα του, του έχει δώσει μια διαφορετική άποψη για τη ζωή. Κάποιος του είπε “είσαι ανάπηρος; ” και η απάντησή του ήταν ότι “ήμουν ανάπηρος όταν ήμουν στο σχολείο, αλλά τώρα δουλεύω στο McDonald’s”. Επειδή άλλοι άνθρωποι που εργάζονται εκεί δεν έχουν αναπηρία, υποθέτει δεν έχει ούτε αυτός.».

Η καριέρα του Russell άρχισε με περιστασιακή εργασία, αλλά όταν αποδείχθηκε πόσο καλός εργαζόμενος είναι, ανέλαβε μόνιμη θέση πακετάροντας κουτιά φαγητού για πάρτι.

Δοκίμασε επίσης και τις άλλες θέσεις του εστιατορίου,  μέχρι και την κουζίνα!

Ο Geoff είπε ότι το προσωπικό του μαγαζιού τον αποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες και έκανε τη δουλειά του Russell πολύ πιο ευχάριστη από ό, τι πίστευε ότι ήταν εφικτό.

«Αυτοί οι άνθρωποι είναι απολύτως φανταστικοί, αν δεν ήταν η στάση τους, δεν θα εξακολουθούσε να εργάζεται», είπε.

Η βοηθός καταστήματος Katie Chlyder δήλωσε στην Daily Mail Australia ότι ο Russell έκανε το εστιατόριο ‘φωτεινότερο’.

«Νιώθεις ευτυχής που τον έχεις εδώ, είναι ωραίο να τον έχεις τριγύρω», είπε. «Είναι πολύ γλυκός, πάντα έρχεται σε μένα για να μου σφίξει το χέρι, να μου πει γεια και αντίο κάθε φορά, ένας πολύ γλυκός τζέντλεμαν δηλαδή».

Η κ. Chlyder είπε ότι η δουλειά του Russell ήταν να καθαρίζει τους δίσκους, να σκουπίζει το εστιατόριο και – την πιο αγαπημένη του δουλειά από όλες – να καλωσορίζει τους πελάτες.

Ανέφερε ότι ο Russell έχει τις ιδιορρυθμίες του, όπως όλοι οι άλλοι.

«Έχει πλάκα, περπατάει για την δουλειά και όταν τον ρωτάς τι μουσική ακούει πάντα απαντάει: Beatles, αγαπά πολύ τους Beatles και τους Abba.

Μετά από 30 χρόνια η ευτυχισμένη στάση του Russell έχει γίνει εμπορικό σήμα του τοπικού καταστήματος μετά το λογότυπο της χρυσής καμάρας του fast food.

Ο Russell είναι μόνο ένας από τις εκατοντάδες των ανθρώπων με αναπηρία και έχουν εκπαιδευτεί και τοποθετηθεί σε δουλειά μέσω του Jobsupport.

Ο βοηθός διευθυντή του Jobsupport, Kate O’Grady, δήλωσε ότι η δουλειά άλλαξε αξιοσημείωτα τη ζωή του Russell δίνοντας του πρόσβαση στην κοινότητα που διαφορετικά δεν θα είχε ποτέ.

«Υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που συνεργάστηκαν και συνδέθηκαν μαζί του. Είναι πλέον πολύ γνωστός σε όλους. Κατέληξε να είναι τόσο δημοφιλής και απίστευτα κοινωνικός, έτσι δύσκολα μπορεί να περπατήσει στο δρόμο χωρίς κάποιος να τον σταματήσει για να συζητήσουν ή να τον κεράσει μία μπύρα».

 

Πηγή: Dailymail.com.uk

Ενώνουμε τις δυνάμεις μας για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο. Γίνε Εθελοντής

Θυμάσαι πώς ήταν όταν συμπλήρωνες το μηχανογραφικό σου δελτίο; Πώς ένιωθες;
Θέλεις να βοηθήσεις τους μαθητές / φοιτητές με αναπηρία; Θέλεις να βοηθήσεις το Πανεπιστήμιο να γίνει πιο φιλικό σε ανθρώπους με αναπηρία;

Αν η απάντηση είναι “ΝΑΙ!”, τότε αυτή η δράση σε αφορά.

Σκοπός: Η καταγραφή και αξιολόγηση των κτιριακών εγκαταστάσεων, του υλικού (έντυπου ή μη) που παρέχεται στους φοιτητές και της ευελιξία των καθηγητών στην προσαρμογή των διαδικασιών, ανάλογα με την αναπηρία του φοιτητή, για το Τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου  Πειραιώς.

 

Γιατί να γίνεις εθελοντής;

  • Θα έχεις μια (ακόμα) δημοσίευση.
  • Θα εκπαιδευτείς σχετικά με την προσβασιμότητα.
  • Θα βοηθήσεις το Πανεπιστήμιο μου να γίνει πιο φιλικό σε ΦμεΑ (Φοιτητές με Αναπηρία).
  • Θα έρθεις σε επαφή με τους καθηγητές.
  • Θα αναπτύξεις επικοινωνιακές και τεχνολογικές δεξιότητες.
  • Θα πάρεις ερεθίσματα για μελλοντικές εφαρμογές που πιθανόν να δημιουργήσεις.
  • Θα είσαι ο λόγος που ένα άτομο με αναπηρία θα μπορέσει να σπουδάσει σε αυτή τη σχολή πιο εύκολα.

 

Τι θα χρειαστεί να κάνεις;

  1. Συμπλήρωσε την αίτηση εθελοντών κάνοντας κλικ εδώ.
  2. Παρακολούθησε την εκπαίδευση της Career Sign, για την δράση.
  3. Ανάλαβε δράση! Πήγαινε στο Τμήμα Πληροφορικής για να εφαρμόσεις ό,τι έμαθες στην εκπαίδευση και να μοιράσεις τις γνώσεις σου σε άλλους.
  4. Δημιούργησε το κείμενο του e-book & γίνε μέρος των συγγραφέων του.

 

Χαρακτηριστικά Εθελοντή

  • Θετική Σκέψη
  • Επίλυση Προβλημάτων
  • Πρωτοβουλία
  • Ομαδικότητα
  • (Προαιρετικό) Φοιτητής ή Απόφοιτος του τμήματος Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

 

Η Δράση υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος “Σημεία Στήριξης”, που συγχρηματοδοτείται από το Κοινωφελές Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση, το ΤΙΜΑ Κοινωφελές Ίδρυμα, τη Φιλανθρωπική Οργάνωση Hellenic Hope, το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη και το Ίδρυμα Μποδοσάκη.

Βοήθεια στις Πυρκαγιές Αττικής

Χώροι διαμονής

  • ΚΑΠΗ Κινέτας (έχει εγκατασταθεί κλιμάκιο του Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός – Hellenic Red Cross) 22960 65700
  • ΚΑΠΗ Μεγάρων (ανοιχτό προς όσους έχουν ανάγκη) 22960 89150
  • Στάδιο Μεγάρων (ανοιχτό προς όσους έχουν ανάγκη) 22960 81088
  • Marathon Beach Resort (Νέα Μάκρη): 2294095022
  • ΝΗΡΕΑΣ (Νέα Μάκρη): 2294091214 – 2294097527
  • Δημαρχείο και το Πνευματικό κέντρο Ραφήνας
  • Δημοτικό κτήριο Νέας Μάκρης 22943-20582
  • La Playa Marathon (Στέγη και φαγητό): 2294 057272
  • 1ο και 2ο δημοτικό Αγίων Θεοδώρων

Ιατρική Περίθαλψή

  • Βασίλης Παπαιωάννου (Ν. Μάκρη): 6932392710

Περίθαλψη Ζώων

  • Για όσους βρίσκονται Κινετα : Ανοιχτή αυλή στους αγίους Θεόδωρους για αδέσποτα Κινέτας: 6975664142
  • ANIMAL MEDICAL AND SPA CARE: 2106655558
    6943471383
  • Κανελλοπούλου Ειρήνη Β. | Ιατρείο Μικρών Ζώων: 2108013302
  • ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής: 21 0951 0075

Είδη Πρώτης Ανάγκης

Συγκέντρωση:

  • Δημοτικό Κατάστημα Νέας Μάκρης: Λεωφ. Μαραθώνος 104 (Συγκέντρωση Ειδών Πρώτης Ανάγκης)
  •  ΚΕΕΛΠΝΟ, Αγράφων 3-5 Μαρούσι (Πάνες, μωρομάντιλα, μπισκότα, φρυγανιές, παξιμάδια, fucidin και betadin)
  • Owiwi (Ασκληπιού 3,κέντρο Αθήνας, 2ος Όροφος, 11:00πμ έως τις 10:30μμ): 21 0364 0924

Παροχή:

  • Σκλαβενίτης, το κεντρικό σούπερ μάρκετ στη Ραφήνα (δωρεάν νερό και φαγητό)
  • EVEREST, στο κέντρο του Πικερμίου  (δωρεάν νερό και φαγητό)
  • Γρηγόρης μικρογεύματα προσφέρουν (δωρεάν νερό και φαγητό)
  • Πολιτιστικο Παρκο Νεας Μακρης με κυλικείο και σταθμό πρώτων βοηθειών
  • La Playa Marathon (Στέγη και φαγητό): 2294 057272 

Γίνε Εθελοντής

  • Εθελοντές Δασοπυροπροστασίας Αττικής (ΕΔΑΣΑ): 2105200680 (ώρες 17:30 – 20:30)
  • Δημοτικό Πολιτιστικό και Αθλητικό Πάρκο Νέας Μάκρης – Κυλικείο: 6940 22 68 88, 2294 0 69 870
  • Αιμοδοσία για τους τραυματίες, στο Σισμανόγλειο

Με κάθε επιφύλαξη πως υπάρχουν και λοιποί οργανισμοί και άνθρωποι που προσφέρουν και θέλουν να προσφέρουν.

Ο κάθε ένας μας μπορεί να βοηθήσει.

KATIA MOLFESSI: THE MAESTRO OF UNIQUENESS. [Picture Description. On the left is written the title and on the right there is a picture of Katia Molfessi that balance the maestro's baton on her finger.]

Have you ever observed the movement of a conductor? Have you felt her/his passion while (s)he conducts? How? Does her/his movement or the resulting music captivate you as an audience or musician?

Have you wondered how a conductor could lead a choir when the musicians cannot watch her/his moves? These movements are necessarily guidance that must be detected or seen by the musicians. Have you ever considered how a conductor would lead a choir when the musicians cannot see his/her instructions?

That challenge is what Katia Molfessi had to undertake in the MusicKey Project 2018. Katia Molfessi conducted a very special choir; one different to all others she had ever experienced before.

She encountered a choir composed of both visually impaired and sighted people; diverse in musical and knowledge, from amateurs to professionals. Suffice to say, this was an unusual group of musicians!

Let me elaborate more on the extraordinary accomplishment of this conductor, the maestro of uniqueness…

Here is why Katia Molfessi so special.

[Inside joke: Why? Because I’m happy!]

  1. She is exceptional in her job even when the musicians do not have the music sheets, as Sophie mentioned.
  2. Talented and special. She loves what she does with contagious passion that flooded the choir this week, as Veronica said.
  3. Self-determined and motivated. Her determination guided us through the melody, keeping us on track even during the most intense of practice sessions and giving extra hours where necessary so that we were all on the same page, as Orr noted.
  4. She is a leader. Katia rose fully to the challenge with her own direct and humorous approach to conducting, Orr added. As Deborah noted, she was even able to laugh when it seemed like we would never get it right!
  5. She is more than skilled, considering that we were very diverse; some of us had lots of music experience, others didn’t, and she was handling it so well. Lots of respect for this woman, and a big thumbs up”- Youssri’s words.
  6. She bonded these people to one team and motivated them through rehearsals in just one week!
  7. She led a team of young people throughout their kindergarten behaviour moments…
  8. She overcame physical and mental stresses, holding long rehearsals day after day with the same choir in addition to having her own personal performance mid-week. Not only this, but her feet may still hurt from stomping on the stage to help the choir keep rhythm through the vibrations in the floor!
  9. I give up counting, now. It does not help anymore…

So, there are all the above recognised skills and the way she adapted to her job, in addition to meeting our needs in the small things too, the small things that mean so much!

She was always there when we needed her, rising to the challenge and risk of teaching a choir she did not know in a time pressured environment. This situation is not the typical career experience, demanding that she adjust the way she used the knowledge she has acquired so far and overcome fears she may have had. She acknowledged her limits but did not let them hold her back, instead recognising and meeting both her own and the choirs’ needs.

It is not possible to truly summarise all of Katia’s accomplishments or explain how unique she was through the rehearsals and concert, but it is official… she can conduct a choir even if the musicians aren’t able to watch her!

Because, either way, all of us are able to feel her and in some point, she is able to complete us!

It is no coincidence the last phrase of Ibrahim in the concert:

Thank YOU, teacher!

In this case the word “teacher” does not describe an occupation but an axiom!
Just as Orr wrote “Katia, if we could repeat it one more time, I think we all agree it would be with great pleasure”.

[Special thanks to Sophia Diedrichs, Youssri Mejdoubi, Déborah Kakolobango, Veronica Cosimelli, Orr Bodill, Esther McNeil et. al.  for their comments, advice, and critiques of this work]

Author: