Κατηγορία: Πανελλήνιες

Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά συνέβη τώρα.

Τα σχολεία αναστέλλουν τη λειτουργία τους και μάλιστα για αρκετό καιρό.

Τα παιδιά μάλλον κάνουν πάρτι, ενώ οι γονείς αγωνιούν για το πώς θα διαχειριστούν την κατάσταση ειδικά όση διάρκεια δουλεύουν.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Κάθε φορά που τα σχολεία κλείνουν οι μαθητές/τριες χαίρονται, γιατί αυξάνεται ο ελεύθερος τους χρόνος. Άλλωστε, οι περισσότεροι μαθητές/τριες έχουν να διαχειριστούν ένα πολύ βαρύ εβδομαδιαίο πρόγραμμα (σχολείο, ξένες γλώσσες, φροντιστήριο ή / και λοιπές αθλητικές/ καλλιτεχνικές δραστηριότητες).

Έτσι, η πρώτη τους σκέψη είναι “Ελεύθερος” χρόνος! Ή μήπως είναι “επιτέλους θα δω τους δικούς μου“;

Για να διαχειριστείτε την κατάσταση λίγο πιο ψύχραιμα μπορείτε να δοκιμάσετε τα εξής βήματα:

1. Καν’τε ένα βήμα πίσω. Αναρωτηθείτε πως θα αντιδρούσατε εσείς στο άκουσμα πως οι σχολικές μονάδες κλείνουν για λίγο. Βόλτες και συναντήσεις με φίλους/ες θα ήταν το πρώτο που θα σκεφτόσασταν…
2. Δημιουργήστε ευκαιρίες συνάντησης. Όταν τα σχολεία κλείνουν επίσημα και μαζί τους κλείνουν όλες οι εκπαιδευτικές δομές, υπάρχει ευκαιρία για πιο εντατική επικοινωνία γονέων-παιδιών. Χρησιμοποιείστε την ευκαιρία να μιλήσετε εκτεταμένα με τα παιδιά για το πως περνάνε στο σχολείο, πως νιώθουν και τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Βρείτε την ευκαιρία να αναλύσετε τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται ό,τι συμβαίνει και να ανακαλύψετε την φιλοσοφία που έχει το παιδί σας στη ζωή.
3. Παίξτε μαζί! Η επικοινωνία μέσα από το παιχνίδι είναι πολύ γρήγορη και συχνά πολύ έντονη. Το παιχνίδι θα σας δώσει την ευκαιρία να έρθετε πιο κοντά, να γελάσετε και να συνδεθείτε ξανά. Ας μην ξεχνάμε ότι ανάλογα με το τι θα παίξετε, αναπτύσσετε και άλλες δεξιότητες (γνωστικές και όχι μόνο). Taboo, Monopoly, Scrabble, Jenga και πολλά ακόμα παιχνίδια που διεγείρουν την σκέψη και μαζεύουν όλη την οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι γεμάτο χαμόγελα και χαρά.
4. Ο χρόνος περνά; Σε αντίθεση με τα αγαθά, ο χρόνος φεύγει και πίσω δεν γυρνά. Όμως, όταν ένας μαθητής / μια μαθήτρια έχει μάθει να διαχειρίζεται τον χρόνο του με έναν συγκεκριμένο τρόπο και ξαφνικά πρέπει να διαχειριστεί ελεύθερο χρόνο που δεν είχε σε τέτοια ποσότητα, ίσως δυσκολευτεί. Η πολλή ενέργεια συσσωρευμένη, σε συνδυασμό με τη στέρηση εξόδου (όπως θα λέγανε στο στρατό) για προληπτικούς λόγους, δημιουργούν δυσμενείς συνθήκες σιγά – σιγά. Μαθητές/τριες πιο κοινωνικοί/ες που πηγαίνουν σχολείο όχι μόνο γιατί πρέπει ή γιατί θα μάθουν πράγματα, αλλά κυρίως επειδή θα είναι οι φίλοι/ες τους εκεί και έτσι θα εκφράσουν την κοινωνική τους διάσταση, ίσως δυσκολευτούν περισσότερο να συμμορφωθούν με την μείωση των εξόδων με τους φίλους τους. Μιλήστε μαζί τους και ενημερώστε τους για τις συνέπειες στο κοινωνικό τους περίγυρο. Εξηγείστε τους πως έχετε ευάλωτους ανθρώπους γύρω σας και πως μπορούν εκείνοι να επηρεαστούν.
5. Ψυχραιμία, παιδιά. Ας σκεφτούμε το “όλα για καλό”. Ναι, μπορεί να αναστατώνεται το σύμπαν με το κλείσιμο των σχολείων. Ναι, μπορεί να υπάρχει μια διάχυτη ανησυχία, αλλά το ζήτημα είναι πώς την διαχειριζόμαστε εμείς. Προσπαθήστε να εστιάσετε στα θετικά της κάθε αλλαγής, ώστε να αρχίσει το μυαλό να σκέφτεται με πιο αισιόδοξα. Αξιοποιήστε της δυνατότητες της τεχνολογίας, αλλά μην αποκοπείτε από το σύνολο. Επιλέξτε να επικοινωνήσετε. Βρείτε ευκαιρίες να δημιουργήσετε μικρές στιγμές χαράς.

 

Αρθρογράφος:

 

 

Η περίοδος των Πανελλήνιων εξετάσεων είναι μια εποχή ιδιαίτερου άγχους τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονείς τους. Δυστυχώς επικρατεί η άποψη ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις καθορίζουν το μέλλον της ζωής του ίδιου του ατόμου που δίνει αλλά και της οικογένειας του. Ως ένα βαθμό ισχύει ότι το αποτέλεσμα των εξετάσεων και το γεγονός ότι το παιδί περνάει σε μια σχολή και ξεκινά την ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία αποτελεί μια μεταβατική περίοδο για όλους, η οποία επιφέρει αλλαγές στο σύστημα της οικογένειας. Παρ’ όλα αυτά όμως δεν αποτελεί κριτήριο για την ακαδημαϊκή και επαγγελματική εξέλιξη του ατόμου. Ας δούμε πως μπορεί ένας γονέας να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση και να βοηθήσει το παιδί του με μερικά απλά tips.

• Ακούμε τα παιδιά μας. Φροντίζουμε να είμαστε διαθέσιμοι ώστε να μπορούν τα παιδιά μας να εκφράσουν τις ανησυχίες, τους φόβους και το άγχος που αισθάνονται αυτή τη δύσκολη περίοδο.
• Στηρίζουμε τις επιλογές τους. Είμαστε δίπλα τους και υποστηρίζουμε τις επιθυμίες και τα “θέλω” τους. Μπορούμε να εκφράσουμε την άποψη μας, δεν επιβαρύνουμε όμως το παιδί με τις δικές μας προσδοκίες.
• Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον τους. Αποφεύγουμε να εκφράζουμε απαισιοδοξία για το επαγγελματικό και ακαδημαϊκό μέλλον των παιδιών λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνουμε. Αντίθετα στηρίζουμε με επιχειρήματα τις επιλογές τους.
• Προσφέρουμε ένα ήσυχο περιβάλλον. Το παιδί χρειάζεται ηρεμία για να μπορέσει να συγκεντρωθεί και να αποδώσει στο διάβασμα.
• Αποφεύγουμε τους καβγάδες και κατανοούμε τα ξεσπάσματα που μπορεί να έχει το παιδί.
• Αποφεύγουμε τις συγκρίσεις με άλλα παιδιά. Το να συγκρίνουμε το παιδί μας με άλλους μόνο κακό μπορεί να του κάνει και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση παράδειγμα προς μίμηση.
• Αποφεύγουμε να είμαστε υπερπροστατευτικοί απέναντι στα παιδιά μας. Οι εξετάσεις είναι μια αγχωτική περίοδος, όμως δεν είναι το τέλος του κόσμου.
• Δεν γινόμαστε καταπιεστικοί. Δείχνουμε εμπιστοσύνη στο παιδί μας.
• Προσπαθούμε να διαχειριστούμε και το δικό μας άγχος. Εάν είμαστε οι ίδιοι υπερβολικά αγχωμένοι το παιδί το καταλαβαίνει και αισθάνεται κι αυτό το ίδιο.
• Τέλος του υπενθυμίζουμε ότι το αγαπάμε κι ότι είμαστε περήφανοι για την προσπάθεια του πέρα από το αποτέλεσμα των εξετάσεων. Τονίζουμε ότι η επιτυχία ή η αποτυχία στις πανελλήνιες δεν είναι το κριτήριο για την επιτυχία ή την αποτυχία στη ζωή μας.

 

Καλή επιτυχία σε όλους!

Αρθρογράφος: